Zamknij

Diablo

Al'Diabalos, Pan Grozy, szerzej znany po prostu jako Diablo. Najmłodszy z Mrocznej Trójcy / Najwyższych Złych oraz tytułowy przeciwnik w grach z serii Diablo.

jak zmieniał się wizerunek Diablo

Biografia


Podobnie jak pozostali Pierwotni Źli, Diablo narodził się z jednej z głów Tathameta, siedmiogłowego smoka, który utożsamiał wszelkie zło. Jego domeną w Płonących Piekłach jest Groza [1].

Odwieczny Konflikt

Tak jak i pozostałe demony, Diablo brał udział w Odwiecznym Konflikcie. Jednakże Najwyżsi Źli rzadko kiedy współpracowali ze sobą [2]. Jednak kiedy już do tego dochodziło, Diablo był zwiastunem ich gniewu [3]. Najbardziej pamiętną bitwą była Piąta Bitwa o Diamentowe Wrota. W momencie gdy wydawało się, że zastępy demonów sforsują bramy, Diablo zwrócił się przeciwko swoim pobratymcom, by samodzielnie rządzić Wysokimi Niebiosami i Płonącymi Piekłami. Ostatecznie zdradza pozwoliła aniołom odeprzeć atak demonów i wypędzić je z niebios [2].

Gniew

Wrath, wydarzenie które miało miejsce podczas Odwiecznego Konfliktu, ujawniło jak krucha jest jedność Rady Angiris. Podczas decydującej bitwy Imperius starł się z Diablo. Dla tego pierwszego celem było unicestwienie Pana Grozy, jednakże przybycie Rady Angiris chwilo go powstrzymało. Tyrael i Auriel zasugerowali, aby schwytać i uwięzić demona, by nie powrócił do Płonących Piekieł. Jednak Imperius w swojej wściekłości wykonał decydujący cios i wyeliminował Diablo. Jeszcze przed śmiercią, Diablo szydził z Rady Angiris i jej rzekomą jednością [4].

Wojna Grzechu

Szczegółowe informacje o poniższych wydarzeniach opisane zostały w trylogii książek, które szczegółowo opisujemy w sekcji Wojna Grzechu.

Odkrycie Sanktuarium

Odwieczny Konflikt został chwilowo powstrzymany pod zniknięciu Kamienia Świata. Jednak w wyniki działań magów Vizjerei, demony dowiedziały się o istnieniu Sanktuarium i jego mieszkańcach, potomkach aniołów i demonów [1]. To właśnie Diablo powiadomił swoich dwóch braci o nowej krainie [5]. Najwyżsi źli szybko wyczuli uśpioną moc i potencjał w ludziach, co postanowili wykorzystać do ostatecznego zwycięstwa przeciwko Wysokim Niebiosom. W tym celu założyli Kult Trójcy, pozornie życzliwą religię, która w rzeczywistości prowadziła do ogromnego cierpienia i śmierci ludności Sanktuarium. Najwyżsi Źli przyjęli ludzkie alter ego, a Diablo reprezentował Dialona, Ducha Determinacji [1]. Jego symbolem był baran znajdujący się na ikonografii kościoła. Mawiano, że to Dialon dał ludzkości cel [6] przynosząc ze sobą Tablice Porządku [7].

Wysiłki Kultu Trójcy zostały powstrzymane przez zbuntowanego anioła Inariusa, ojca Sanktuarium. Założona przez niego Katedra Światła zapoczątkowała Wojnę Grzechu [1].

Odrodzenie nefalemów

Jednak ani Mroczna Trójca, ani tym bardziej Inarius nie spodziewali się, że w ich plany zostaną zaprzepaszczone przez Lilith, córkę Mefista i Matkę Sanktuarium. Obudziła w ludziach moc nefalemów co doprowadziło do zmiany układu sił w konflikcie. Uldyzjan ul-Diomed stanął na czele Edyremów, nowych nefalemów, którzy rozpoczęli krucjatę przeciwko Kultowi Trójcy i Katedrze Światła. Diablo dowiedział się o Uldyzjanie od swojego sługi, Astrogi. Zainteresował się nim po upadku Gulaga, sługi Baala.

Diablo widząc jak Uldyzjan niszczy dzieło Najwyższych Złych, podczas bezpośredniego starcia z Inariusem, zawarł z nim pakt, która wstrząsnęła aniołem. Mimo przerażenia, Inarius zgodził się na propozycję demona czego jednym z warunków był udział Malika w ramach służby w Katedrze Światła.

Podczas Wojny Grzechu, Pan Grozy samodzielnie próbował nawiązać kontakt z Uldyzjanem. Podczas jednego z krytycznych dla edyremów momentu, gdy wielu mogło utonąć, Diablo złożył propozycję nefalemowi. Miał być wobec niego lojalny prezentując w negatywnym ujęciu rolę niebios. Uldyzjan jednak nie przyjął jego oferty. Zamiast tego skierował domenę demona przeciwko niemu samemu. Diablo po raz pierwszy w życiu poczuł grozę i przerażenie czego efektem była ucieczka od nefalema [8].

Ostatecznie Wojna Grzechu dobiegła końca. Wysokie Niebiosa jak i Płonące Piekła zgodziły się na kruchy sojusz pozostawienia neutralności Sanktuarium pod warunkiem ponownego osłabienia mocy nefalemów [1].

Królestwo Cienia

Szczegółowe informacje o poniższych wydarzeniach opisane zostały w książce Królestwo Cienia. Poniższa treść odnosi się do obecności Diablo.

Ureh było jednym z najwspanialszych miast w Sanktuarium na długo przed wydarzeniami z Mrocznego Wygnania. Przyciągało kupców, artystów i mistrzów z każdej dziedziny, by rozkoszować się jego chwałą. Stało się celem samego Pana Grozy ponieważ mieszkańcy miasta nie bali się grozy, nie bali się niczego.

Ureh posiadało bardzo silną magiczną ochronę wzniesioną przez potężnych czarowników. Diablo nie był w stanie rozprzestrzeniać swoich wpływów w mieście. Musiał zrobić to z zewnątrz. Jego celem stała się fauna i flora otaczająca miasto. Początkowo jego machinacje nie zmieniły nic. Czas pokazał jednak, że zapasy zaczęły się kończyć, a ludzie poczęli cierpieć. Wtedy Diablo rozpoczął kolejne zadanie. Pod postacią archanioła Mirakodusa i wizjami jakimi mamił Jurisa Khana, udało mu się skorumpować władcę miasta. Lord Khan stał się dosłownie ucieleśnieniem demona.

Manipulacja Diablo

Pan Grozy rozpoczął manipulację, w której zapowiedział czarodziejom, że Niebo wie o problemach Ureh i walka z najeźdźcą wkrótce się zakończy. Miasto otrzyma należne jej miejsce w samych niebiosach, ale Czarownicy będą musieli stworzyć zaklęcie, które pozwoli otworzyć portal przenosząc miasto do nieba. W rzeczywistości portal tworzony przez czarowników przenosił miasto ku Płonącym Piekłom, ale inwazja demonów została udaremniona przez Gregusa Mazi, odkrył spisek Khana. Jego wysiłki sprawiły, że Ureh ostatecznie nie dostał się do piekła, ale utknął w otchłani między wymiarami.

Machinacje Diablo nie zostały powstrzymane. Pan Grozy w dalszym ciągu udzielał wskazówek Khanowi, a pod jego kierownictwem „anioły” (w rzeczywistości demony) stosowały subtelne zabiegi mające na celu zmianę ich w nieumarłych. Diablo zdołał również skorumpować córkę Khana, Atannę. Pan Grozy był zadziwiony jej walką i oporem, ale koniec końców i ona uległa. Mimo to Diablo nie był w dalszym ciągu zaspokojony.

Tysiące lat później Kentril Dumon teoretyzował, że chociaż pierwotny plan Diablo został pokrzyżowany, zdawał sobie sprawę, że gdyby Ureh odnalazło drogę by powrócić do Sanktuarium, mogłoby służyć za bramy piekieł. Ale aby jego plan mógł być zrealizowany zwykli śmiertelnicy musieliby przekroczyć bramy miasta…z zewnątrz… [9]

Mroczne Wygnanie

Mroczna Trójca utrzymywała w tajemnicy przed Pomniejszymi Złymi istnienie Sanktuarium co stało się kością niezgody i rozpoczęła wojnę domową w Płonących Piekłach [1]. Andariel, Azmodan, Belial i Duriel wszczęli bunt, który doprowadził do przegranej Najwyższych Złych. Ich karą było wygnanie w formie dusz do Sanktuarium, nazwane później Mrocznym Wygnaniem [10]. Diablo wraz z braćmi mogli swobodnie siać spustoszenie w Sanktuarium. Ale do czasu. Ich obecność po kilkudziesięciu latach została zauważona przez Tyraela, Archanioła Sprawiedliwości, który postanowił stworzyć zakon Horadrimów i schwytać Diablo, Mefisto i Baala [1].

Podczas gdy Mefisto pozostał w Kurast, Diablo i Baal wyruszyli na zachód przez Bliźniacze Morza do Khanduras [1]. Pan Grozy został pochwycony po 10 latach od tragicznego poświęcenia Tal Rashy, który wbił sobie Kamień Duszy Baala w serce chcąc utrzymać jego esencję pod kluczem. Walka z Diablo nie była łatwa [1]. Horadrimowie musieli stoczyć bitwę z jego demoniczną armią [11], która ostatecznie musiała ulec. Tyrael postanowił ukryć jego kamień w systemie labiryntów w pobliżu rzeki Talsande. Na jego powierzchni Horadrimowie wybudowali klasztor z szeregiem katakumb, które postanowili strzec przez kolejne lata [1].

Przebudzenie Grozy – Diablo 1

Po ponad dwóch wiekach od uwięzienia Diablo pojawiła się szansa na ucieczkę. Leoryk, król Khanduras za namową arcybiskupa Lazarusa postanowił postawić swoje posiadłości w niedalekiej odległości od katedry w Tristram gdzie spoczywał kamień duszy Diablo. Pan Grozy wyczuwając, że wolność jest na wyciągnięcie ręki, skorumpował duszę Lazarusa, który nie mogąc już zapanować ani nad swoim umysłem, ani ciałem, przeszukiwał kolejne poziomy katedry w poszukiwaniu Kamienia Duszy Diablo. Ten spoczywał w komnacie na samym dole katakumb. Lazarus rzucił nim o ziemię uszkadzając go i pozwalając aby esencja Diablo mogła się uwolnić. Podczas tego spotkania Diablo ujawnił arcybiskupowi swoją wiedzę o Niebiosach i Piekłach i związanym z nim Odwiecznym Konflikcie [12], swoich braciach i Mrocznym Wygnaniu i planie uwolnienia ich z więzień na wschodzie [13].

Obłęd króla Leoryka

Lazarus od poddania się Diablo, zaczął realizować jego plany. Pierwszym celem było zdobycie ciała, które będzie mogło pomóc Panu Grozy odzyskać siły. Rozpoczął swoje działania od spaczenia duszy Leoryka. Przez wiele miesięcy próbował się przeciwstawić złym myślom, ciągle prezentowanym przez Diablo. Jednak z każdym dzień Leoryk popadał w coraz większy obłęd, próbując go ukryć przed swoimi kapłanami. Wierzył, że jego wiara pozwoli mu przezwyciężyć ataki Diablo, ale w końcu był zmuszony mu ulec. Diablo dosłownie odarł rdzeń istoty Leoryka, wypalając a jego duszy honor i cnotę. Lazarus skrzętnie ukrywał plany swojego nowego mistrza przed przedstawicielami Katedry Światła mając nadzieję, że moc Diablo zdoła wzrosnąć przed ich widokiem. Zachowanie Leoryka było jedna coraz bardziej podejrzane. Podczas wojny z Zachodnią Marchią wyeliminował niepotrzebnych bądź wątpliwych podwładnych pozwalając przejąć nad sobą pełną kontrolę.

Opętanie Albrechta

Diablo zauważył z czasem, że Leoryk stara się jeszcze walczyć z demonem. Wiedział, że nigdy nie będzie w stanie w pełni kontrolować króla jeśli nie jest wyzbyty wolnej woli. Władca demonów postanowił znaleźć nowe ciało, które pomogłoby mu zbudować swoją potęgę. W trakcie poszukiwań nowego naczynia Diablo odnalazł Albrechta, syna Leoryka, który niedługo potem został porwany przez Lazarusa. Książę nie był w stanie bronić się przed wpływem Diablo i z łatwością stał się jego pierwszą ludzką ofiarą.

Diablo mógł w końcu obserwować otoczenie oczami młodego księcia. Samo przejęcie ciała nie pomogło w uspokojeniu głodu, który cały czas torturował demona. Pozwolił sobie aby to koszmary chłopca dostarczały mu odpowiednią ilość strachu do zaspokojenia jego potrzeb. Sięgnął głęboko w podświadomość Albrechta i wyciągnął na wierzch jego największe lęki. Strachom tym nadał fizyczną postać. Strach wywołany w Albrechcie był tak duży, że samo piekło zaczęło przenikać do królestwa śmiertelników. Pozwoliło to Diablo przybrać fizyczną postać. Ciało Albrechta zaczęło się zmieniać, a sam Pan grozy stał się w końcu sobą. Mógł w końcu ruszyć w Sanktuarium by uwolnić swoich braci i ponownie zjednoczyć się by zająć należne im miejsce w Piekłach [10].

Odwet Aidana

Tristram uległo spaczeniu Diablo. Głęboko pod fundamentami klasztoru Pan Terroru sycił się strachem śmiertelników wzmacniając swoje moce. Ale z pewnością nie spodziewał się, że znajdą się śmiałkowie, którzy postanowią go powstrzymać. Trio bohaterów – Aidan, Moreina i Jazreth zeszli do labiryntu, by stawić czoła złu, które opanowało Tristram. Docierając do „progu samego piekła” jak podsumował to Aidan, trójka stanęła twarzą w twarz z demonem. Desperacka bitwa, która toczyła się między bohaterami, a Diablo, odbywała się nie tylko w sferze fizycznej, ale i mentalnej. Sam Aidan został zmuszony stawić czoła swoim własnym lękom. Mając jednak z tyłu głowy pragnienie odnalezienia brata opał się grozie Diablo i ostatecznie wspólnie pokonali go.

To właśnie Aidan zadał ostateczny cios Panu Grozy. Gdy Diablo zaczął konać, opuścił ciało Albrechta. Aidan z przerażeniem patrzył czym stał się jego własny brat. Widząc Kamień Duszy i mając wiedzę, że został on rozbity przez Lazarusa podjął się heroicznej decyzji wbijając go w swoje czoło. Aidan czuł jak Diablo przedziera się przez zakamarki jego duszy, ale był pewny, że Diablo został powstrzymany [14].

Mroczny Wędrowiec – Diablo 2

Aidan bezustannie toczył walkę z Diablo o władzę nad swoim umysłem i cialem [15]. Dręczony swoimi doświadczeniami szukał pocieszenia u Adrii, która dostrzegła, co się z nim dzieje [16]. Po wielu nocach spędzonych razem za zamkniętymi drzwiami, Adria zaszła w ciążę, która 9 miesięcy później urodzi córkę, Leę, a kiedy przyjdzie czas stanie się ona naczyniem samego Pana Grozy. Po latach Deckard Cain spekulował, że najpewniej był to plan samego Diablo aby w ten sposób znaleźć nowe, idealne naczynie [1].

Z czasem Diablo zaczął przejmować całkowicie kontrolę nad Aidanem. Zatracał swoje człowieczeństwo, a wkrótce opuścił Tristram ruszając na Wschód, próbując uwolnić swoich braci. Po drodze deprawował miejsca, w których się pojawiał, Najbardziej charakterystyczne było wypędzenie Sióstr Niewidzącego Oka z ich własnego domu – Wschodniej Bramy, a później podpalenie tawerny, z której ocalał jedynie Marius, który wcześniej przeżył upadek bramy. Nie widząc innego wyjścia postanowił towarzyszyć Mrocznemu Wędrowcowi w jego wędrówce [17].

Ratunek Baala

Po długiej wędrówce Diablo dotarł do Grobowca Tal Rasha. Po wejściu do grobowca Diablo zdawał się odzyskiwać siły, lub jak zauważył Marius, wydawał się tracić swoje człowieczeństwo, a jego oblicze stawało się bardziej demoniczne. Wędrowiec zdawał się znać dokładną drogę przez labirynt. Po dłuższej wędrówce dotarli do rozświetlonego pomieszczenia z Kamieniem Wiążącym na środku, gdzie stał Tal Rasha, a raczej to co z niego pozostało. Baal całkowicie przejął kontrolę nad Horadrimem. Mroczny Wędrowiec momentalnie wyruszył ku niemu, ale został powstrzymany przez Tyraela. W trakcie walki archanioł sprawiedliwości nie zauważył, że Diablo miał towarzysza w postaci Mariusa, którego Baal zdołał zmanipulować wyciągając z jego serca Kamień Duszy [18]. Ostatecznie Tyrael został uwięziony, a Diablo i Baal wyruszyli do Kurast, gdzie w Travincal spoczywał ich trzeci brat Mefisto.

Zjednoczenie Mrocznej Trójcy

W porównaniu do Diablo i Baala, Mefisto radził sobie znacznie lepiej. Zdołał wypaczyć wiarę Zakarum przejmując kontrolę nad większością osób w pobliżu jego ukrycia. Mroczny Wędrowiec wykorzystując swoje moce sprawił, że większość mieszkańców albo uciekała albo zwracała się przeciwko sobie. Niezależnie od tego, kamień duszy Mefista został odnaleziony, a Pan Nienawiści szybko przejął Que-Hegan Sanekekur w posiadanie. Po setkach lat w niewoli Najwyżsi Źli ponownie połączyli siły. W komnacie Mefista, Diablo odzyskał w pełni swoją prawdziwą formę rozdzierając resztki ciała Aidana [1]. Przekroczył piekielne wrota by ponownie zasiąść na szczycie władzy, zbierając piekielne legiony, które będą walczyć na rzecz Najwyższych Złych [15].

Plany Pana Grozy zostały nie doszły ostatecznie do skutku. Grupa bohaterów ścigająca go od Khanduras, wkroczyła do samych Płonących Piekieł i starła się z nim w Sanktuarium Chaosu. W ostatecznej bitwie uległ, a Kamień Duszy demona zabrano do Piekielnej Kuźni, gdzie zniszczono go na Kowadle Zagłady, rzekomo wypędzając jego duszę bezpośrednio do Otchłani [19].

Najwyższe Zło – Diablo 3

Od porażki Diablo minęło ponad 20 lat. Ale jak się okazuje, Adria skrupulatnie przez ostatnie 2 dekady służyła Panu Grozy w Sanktuarium. Zdołała odnaleźć tajemniczy artefakt jakim był Czarny Kamień Dusz [16] i za pomocą czarów odesłać dusze Najwyższych Złych i dwójki Pomniejszych Złych z powrotem do kamienia. Aby zdobyć pozostałe dwie esencje Beliala i Azmodana, Adria ponownie spotkała się ze swoją córką, Leą, ucząc ją dopiero co odkrytych mocy. Sprzymierzyła się z nefalemami, którzy pomogli jej odzyskać Czarny Kamień Dusz i wchłonąć dwie ostatnie dusze [16].

Zamiast cieszyć się ze zwycięstwa, Tyraela spętano tajemnymi łańcuchami. Leę wprowadzono do rytualnego kręgu, który powstał z użycia martwych strażników zabitych przez Adrię. Czarownica wbiła Czarny Kamień Dusz w Leę, co spowodowało odrodzenie się Diablo jako Najwyższego Zła [20], wzmocnionego przez wszystkie moce siedmiu Pierwotnych Złych. Po odprawieniu Adrii, Diablo w ciele Lei wyruszył przez portal do Wysokich Niebios zamierzając zapanować nad Stworzeniem jako Najwyższe Zło.

Atak na Wysokie Niebiosa

Podczas próby przekroczenia Diamentowych Wrót, drogę zastąpił mu Imperius, który świętym płomieniem spalił ciało Lei, by demon ujawnił się w swojej prawdziwej formie. Doszło do bitwy, w której Pan Grozy był w stanie przeciąć na pół Solariona – włócznię Imperiusa, a samego archanioła ranić. Powstrzymał Imperiusa przed ucieczką ciskając jego ciałem w bramę i niszcząc ją. Droga do Wysokich Niebios stała otworem. Demony rozpoczęły inwazję na Srebrne Miasto po raz pierwszy w historii Odwiecznego Konfliktu [21].

Będąc już na szczycie Srebrnej Iglicy nefalemowie dopadli Najwyższe Zło. Jako Legion, demon był w stanie przenieść nefalemów do Krainy Grozy. Jednak i to nie wystarczyło, aby odniósł zwycięstwo. Fizyczną formę zniszczono, a esencja ponownie trafiła do Czarnego Kamienia Dusz [22]. Podczas tego wydarzenia niezamierzoną konsekwencją było stworzenie Krain Losu.

Reapers of Souls

Podczas gdy Diablo i pozostali Najwyżsi Źli pozostawali w Czarnym Kamieniu Dusz, sam artefakt wywarł niszczący wpływ na Wysokie Niebiosa. Tyrael ponownie odtworzył Zakon Horadrimów i ukradł kamień z nieba ukrywając go w Grobowcu Rakkisa przed aniołami i demonami [23]. Nie spodziewał się jednak, że Malthael śledził go od dłuższego czasu. Anielski brat ukradł kamień i postanowił wykorzystać go do skonsumowania całej demonicznej esencji w Sanktuarium jako Anioł Śmierci. Odpowiadałby tym samym za ludobójstwo w Sanktuarium. Ścigany przez Nefalemów wbił w siebie Czarny Kamień Dusz wchłaniając moc Najwyższych Złych z Diablo włącznie [24]. Ich dusze ponownie uwolniono w momencie śmierci Malthaela [25].

Osobowość i cechy


Mówi się, że mimo bycia najmłodszym z Najwyższych Złych, Diablo charakteryzuje się największą kreatywnością i planowaniem długofalowym. Jest spokojny, cierpliwy i przebiegły. Widzi siebie samego jako artystę grozy. Zwycięża wtedy gdy wie, że wrogowie zamiast stanąć twarzą w twarz ze swoim strachem, odwracają się od niego plecami. Diablo żywi się strachem swoich ofiar. Pławi się gdy wie, że jego ofiary zaraz zginą z jego rąk. Cieszy się tym bardziej niż zadawanie fizycznego bólu [1]. Podobnie jak jego bracia, jest bardzo konfliktowy [26].

Diablo jest prawdopodobnie najpotężniejszym demonem znanym w Sanktuarium i być może najbardziej przerażającym [9]. Ma zdolność wpływania na umysły swoich ofiar i torturując ich najgorszym odczuwanym przez nich lękiem [19]. Posiada zdolność urzeczywistnienia ludzkich lęków [10], przy czym żywi się nawet najmniejszym strachem [8]. Jest nie tylko w stanie ożywić koszmary, ale również skazić przedmioty swoją demoniczną esencją. Według Deckarda Caina i Tyraela to najgorszy, najbardziej podstępny i najpotężniejszy ze wszystkich Najwyższych Złych [27].

Jak później napisał Deckard Cain, Diablo nie jest w stanie odczuwać strachu [28]. Jedyną sytuacją, w której odczuwał przerażenie było starcie z Uldyzjanem ul-Diomedem, który wykorzystał jego własną siłę przeciwko niemu samemu.

W bitwie Diablo charakteryzuje się biegłością w atakach ogniem i błyskawicami czy tworzeniem kościanych więzień [29]. Jako Najwyższe Zło, Diablo posiadł również teleportację, a jego ogon pozwalał cisnąć aniołem niszcząc konstrukcje, na które natrafiało ciało ofiary.

Oblicze Diablo zmienia się w zależności od odzwierciedlenia lęków swojego naczynia. Może swobodnie zmieniać swój wygląd naśladując wrodzone przerażenie swoich wrogów. W swojej naturalnej formie przypominał budową demona gdy opętał Albrechta i Aidana.

W grze


Postać Pana Grozy pojawiła się dotychczas w każdej odsłonie gry.

Diablo I

Diablo znajduje się na 16 poziomie katakumb Katedry Tristram. Dostęp do niego jest poprzez otworzenie pentagramu na 15 poziomie. Aby dostać się do Diablo należy użyć kościanych dźwigni znajdujących się w narożnikach lokacji.

Sama walka z Diablo jest dosyć prosta i najłatwiej wyeliminować go Czarodziejem. Najlepiej posiadać sporo mikstur many i HP oraz Mana Shield. Diablo odporny jest na ogień, błyskawice i magię (niektóre czary mogą jednak zadać mu obrażenia).

Diablo II

W Diablo 2 towarzyszymy Diablo niemalże od początku słuchając historii Mrocznego Wędrowca i depcząc mu po piętach. Diablo dopadamy w Sanktuarium Chaosu otwierając 5 pieczęci. Dysponuje potężnymi czarami i umiejętnościami (gównie z użyciem ognia) jak Nova Ognia, Ściana Ognia, Ognisty Oddech czy Mrożący Dotyk.

Diablo Immortal

Pan Grozy może powrócić w nadchodzącej produkcji mobilnej Diablo Immortal. Postać Diablo zaprezentowano w oficjalnym zwiastunie kinowym gry, zaprezentowanym podczas konwentu Blizzcon w 2018.

Diablo III

Pan Grozy występuje w tej odsłonie jako Najwyższy Zły, demon posiadający moce wszystkich Pierwotnych Złych. Jako, że Lea stanowi naczynie Pana Grozy, budowa ciała demona została przystosowana do wyglądu kobiety.

Diablo posiadając moce wszystkich demonów chętnie używa ściany ognia, kościanego więzienia, kulę ognia, ognisty oddech czy teleportację.

Diablo IV

Po uwolnieniu duszy Diablo po śmierci Malthaela jest pewne, że powróci w kolejnej odsłonie gry. Nie wiemy czy przed zabójstwem Lilith, antagonistką ze zwiastuna czy po niej.

Ciekawostki


  • Diablo został ogłoszony 14 z 47 najbardziej mrocznych przeciwników magazynu PC World,
  • Anglojęzyczny cytat Diablo „Jestem Legionem” odnosi się do Nowego Testamentu w Biblii, Marek 5:9: „I zapytał go: Jak ci na imię? A on odpowiedział: Na imię mi Legion, bo jest nas wielu.”
  • W grze znajduje się odznaczenie „Uderz Diablo”, które dosłownie oznacza aby uderzyć Diablo gołą ręką bez broni.
  • Jedynymi naczyniami Diablo byli członkowie jednej rodziny: Albrecht, Aidan i Lea.
  • Rob Foote, Lead Producer Diablo III zasugerował, że Diablo nie da się całkowicie zabić.
  • W oryginalnym projekcie Diablo miał być w rzeczywistości prawdziwym Szatanem. Zmiana nastąpiła w momencie nadania grze klimatu fantasy.
  • Pierwszy wizerunek Diablo został stworzony przez Michio Okamurę.
  • Diablo największy swój udział miał w trzeciej odsłonie gry.

Przypisy


  1. Diablo: Księga Caina[][][][][][][][][][][][][]
  2. Diablo III, Akt IV[][]
  3. Opis Diablo w Heroes of the Storm[]
  4. Diablo III: Wrath[]
  5. Diablo III: Manuskrypt Odkrycie Sanktuarium[]
  6. Diablo: Wojna Grzechu Tom 1. Prawo Krwi[]
  7. Diablo: Wojna Grzechu Tom 2. Smocze Łuski[]
  8. Diablo: Wojna Grzechu. Tom 3. Fałszywy Prorok[][]
  9. Diablo: Królestwo Cienia[][]
  10. Diablo Manual[][][]
  11. Diablo: Zakon[]
  12. Diablo Manuskrypt The Realms Beyond[]
  13. Diablo Manuskrypt Tale of the Three[]
  14. Diablo Ending Cinematic[]
  15. Kronika Diablo. Diablo3.com. Dostęp 30.10.2020[][]
  16. Diablo III, Akt III[][][]
  17. Diablo 2: Lament Sióstr[]
  18. Diablo 2: Dżungla Mefista Film rozpoczynający[]
  19. Diablo: Księga Caina[][]
  20. Kronika Diablo. Diablo3.com. Dostęp 30.10.2020[]
  21. Diablo III, Akt IV Intro[]
  22. Diablo III, Akt IV Zakończenie[]
  23. Diablo: Nawałnica Światła[]
  24. Diablo III, Akt V[]
  25. BlizzCon 2019. Diablo IV World & Lore Panel. Dostęp 16.09.2020[]
  26. Diablo: Czarna Droga[]
  27. Diablo: Księga Caina[]
  28. Księga w Diablo 3: Diablo, Pan Terroru[]
  29. Diablo 2: Wejście do Piekła[]