Sanktuarium
Sanktuarium, Kraina Śmiertelników jest miejscem, w którym odbywa się akcja wszystkich gier z serii Diablo.
Historia
Sankutarium jest skutkiem Odwiecznego Konfliktu między Wysokimi Niebiosami, a Płonącymi Piekłami. Od eonów obie frakcje ścierały się w bezsensownej walce, w której żadna ze stron nigdy nie zwyciężyła.
Inarius, który będąc doradcą Rady Angiris i służący bezpośrednio pod Tyraelem, Archaniolem Sprawiedliwości uznał za bezcelowe uczestnictwo w niekończącej się wojnie. Podczas jednej z bitew, którą wygrały Płonące Piekła pod dowództwem Lilith, córki Mefista, Inarius trafił do niewoli. Jednak nie skończył jak pozostałe anioły. Lilith początkowo planowała wykorzystać go dla swojej osobistej rozrywki, jednak ujrzała w nim kogoś, kogo można było zmanipulować. Namówiła archanioła by wspólnie ukradli Kamień Świata, potężny artefakt, dzięki któremu mogli kształtować rzeczywistość tworząc nowy świat i ukrywając go zarówno przed aniołami jak i demonami. Tak powstało Sanktuarium, oaza dla podobnie im myślących aniołów i demonów, którzy mieli dość walk.
Plan Inariusa został zrealizowany. Jednak sama Lilith miała plany, które wykraczały poza rozumowanie Inariusa. Zamierzała zbudować armię, którą wykorzystają przeciwko obu stronom, kończąc raz na zawsze Odwieczny Konflikt. A wszystko to dzięki nowo zrodzonej rasie Nefalemów, potomków aniołów i demonów.
Konflikt między kochankami doprowadził do otwartej wojny domowej. Lilith chcąc uchronić Nefalemów przed rzezią zaplanowaną przez Inariusa pozabijała wszystkich renegatów. Ostatcznie przegrała wojnę. Inarius odesłał Lilith do Pustki, podczas gdy sam wykorzystując moc Kamienia Świata zmienił jego rezonację pozbawiając nefalemów nadludzkich mocy z każdym kolejnym pokoleniem. Doprowadziło to do powstania ludzkości.
Inarius nie był w stanie uchronić Sanktuarium przed oczami aniołów i demonów. Pierwsi do krainy ludzi zawitali mroczni bracia: Diablo, Baal i Mefisto, którzy utworzyli Zakon Trójcy. Inarius zaś w ramach kontry stworzył Katedrę Światłości. Wszystko jednak pokomplikowało się gdy w historię został zamierzany Uldyzjan ul-Diomed, który okazał się być potomkiem samej Lilith. Działania prowadzone w Sanktuarium stały się widoczne również dla samych Wysokich Niebios, co sprowadziło na ziemię Tyraela. Ostatecznie Uldyzjan poświęcił swoje życie by ratować ludzkość co zmieniło całkowicie przekonania Tyraela, który początkowo zamierzał zalecić Radzie Angiris eksterminację. Uldyzjan spowodował, że zarówno Wysokie Niebiosa jak i Płonące Piekła miały zostawić Sanktuarium i jego mieszkańców samym sobie. Umowa między Mefisto, a członkami rady opiewała również na wzięciu przez niego do niewoli Inariusa. Dodatkowym warunkiem było wyczyszczenie pamięci mieszkańców Sanktuarium by ci nie byli świadomi wydarzeń i stron konfliktu, które obiecały nie nękać ludzkich krain.
Zniszczenie Kamienia Świata
Kamień Świata był artefaktem nierozłącznie związanym z istnieniem Sanktuarium. Podczas batalii z Baalem, doszło do jego spaczenia przez co Tyrael został zmuszony do jego zniszczenia. Po tych wydarzeniach Sanktuarium stało się widoczne dla wszystkich stron konfliktu. Odłamki Kamienia Świata zaczęły sprowadzać choroby i zarazę wyniszczającą świat ludzkości.
Ta część artykułu zostanie rozbudowana po premierze gry Diablo Immortal.
Bieżący stan Sanktuarium
Po pokonaniu Anioła Śmierci, Malthaela, potwory stały się problemem Sanktuarium. Tyrael starał się zapanować nad chaosem panującym w Sanktuarium wysyłając nefalemów wszędzie tam, gdzie potrzebna była pomoc. Z czasem zaczął utwierdzać się w tym, że jest to niekończąca się walka. Dziesięciolecia później Sanktuarium stało się ponurym i zniszczonym światem, pozbawionym nadziei i nękanym przez demony. Chaos pochłaniał Królestwo śmiertelników. Zdeprawowane demony i dzikie zwierzęta wędrowały bez kontroli, a zwykli ludzie ukrywali się, chcąc przeżyć jeszcze jeden dzień dłużej. Niektórzy zaczęli przeciwstawiać się, inni pomogli odrodzić się kościołowi Zakarum i Świątyni Trójcy. Powrót Lilith przyspieszył rekrutację nowych kultystów i wyznawców, ale niezależnie od wiary, większość modlitw pozostawała dalej bez odpowiedzi.
Geografia
Sanktuarium to duży, surowy i mroczny świat nie znający litości. Siły, które je kształtują są ponad rozumowanie większości jego mieszkańców. Sanktuarium znajduje się w wymiarze oddzielającym go od nieba i piekła. Wyznawcy Rathmy wierzą, że Sanktuarium położone jest na tyle Trag’Oula, mistycznego smoka, który jest opiekunem świata. Na przestrzeni wieków Sanktuarium i piekło mogło się przenikać, przez co dało się przywołać demony, które dziś nękają ludzkość. Sanktuarium posiada jeden księżyc, a którego fazy wpływają bezpośrednio na to co dzieje się na ziemi.
Sanktuarium ma pory roku takie jak jesień czy zima, w których oba występują późno w roku kalendarzowym. Jesienią odbywają się zbiory, które mają zapewnić ludziom możliwość przetrwania mroźnej zimy. W ostatni dzień żniw, najmądrzejsi ludzie zamykają drzwi i przeczekują do nastania cieplejszego okresu. Zimy bywają dosyć ciężkie, ale Ci którzy ją przeżyją zachowują siłę szaleństwa, które przynosi.
Mapy Sanktuarium przedstawiają jeden główny ląd, oddzielony bliźniaczymi morzami. Zachodni kraniec kontynentu graniczy z Wielkim Morzem, natomiast od wschodu Morzem Światła. Na północy zaś leży Zamarznięte Morze. W świecie Sanktuarium istnieje wiele regionów i krajów.